Geschiedenis van de Boni Marrons
De documenten die in dit deel van BSB worden weergegeven belichten de strijd van de Marrons in het Cottica-Commewijne gebied gedurende de periode 1765-1778. De kolonialen meenden na het tekenen van de vredersverdragen met de Ndyuka (1760) en Saamaka (1762) rust gecreëerd te hebben, maar dat was niet het geval. Een nieuwe golf van aanslagen op de plantages volgde en de marronage nam toe. Vooral in het Cottica-Commewijne gebied nam het aantal mensen toe, die vertrokken waren van de plantages. Door meer manschappen te halen uit Nederland en twee negerkorpsen op te richten, wisten zij een deel van de Marrons te dwingen om de Marowijne over te steken en zich aan de Franse kant te vestigen (Boni).
De documenten die in dit deel van BSB worden weergegeven belichten de strijd van de Marrons in het Cottica-Commewijne gebied gedurende de periode 1765-1778. De kolonialen meenden na het tekenen van de vredersverdragen met de Ndyuka (1760) en Saamaka (1762) rust gecreerd te hebben, maar dat was niet het geval. Een nieuwe golf van aanslagen op de plantages volgde en de marronage nam toe. Vooral in het Cottica-Commewijne gebied nam het aantal mensen toe, die vertrokken waren van de plantages. Door meer manschappen te halen uit Nederland en twee negerkorpsen op te richten, wisten zij een deel van de Marrons te dwingen om de Marowijne over te steken en zich aan de Franse kant te vestigen (Boni).
Proefschrift van de auteur. Zijn studie richt zich op een leemte in de geschiedschrijving tot dan toe. Het onderwerp van dit boek is het ontstaan en de ontwikkeling van marronage in Suriname en het overheidsbeleid t.a.v. weggetrokken slaven vanaf het einde van het Brits bestuur in 1667 tot aan het vredesverdrag met de Matawai in 1768.
– De voortdurende strijd van de Marrons om zichzelf te definiëren. (Kenneth Bilby)
– Marrons zijn niet psychologisch belast met slavernij trauma’s. (André R.M. Pakosie)
– Marronage, een alternatief voor ontwikkeling. (drs. Fidelia Graand-Galon)
– Niet alleen de westerse scholing, maar ook de onze. Een interview met Drs. Fidelia Graand-Galon. (Truus L. Koningsbloem)
– Voorzitter stichting Sabanapeti, André R.M. Pakosie, tweemaal geridderd. Een boegbeeld en een ware gids voor Marrons en niet-Marrons. (M.C. Diemont)
Over de slavenmaatschappij, de invloed van het christendom en het vluchten van de mensen naar het binnenland.