Onderzoek naar de ontwikkeling van de verhouding van het traditionele bestuurssysteem van de Marronsamenlevingen tot de centrale overheid in Paramaribo.
Over de situatie in het binnenland van Suriname, De Ndyuka Marrons, Jungle Commando
Over de vele toeristische oorden langs de Boven-Suriname.
Over tatoeages, waaronder de kaamba en koti bij de Marrons.
brief aan president met resultaten van de Gaankuutu van 19-21 augustus 1995 in Asindo-Opo/ Beginselverklaring grondslagen van ons denken/ Handvest van de Inheemsen en Marrons in Suriname + resoluties/ verklarende woordenlijst
Over een Saramaccaanse vrouwenonderneming, die cassavebrood bakt, dat voldoet aan de ISO-normen.
De Afrikaanse identiteit is puur gebleven in de Marronkunst, die van grote waarde is.
De auteur geeft in dit artikel de veranderende houdingen weer tussen de Marrons en de overheid in de loop der geschiedenis.
Onderzoek naar de positie van Marronvrouwen in het binnenland van Suriname (polygaam en matriachaal) en de reflectie daarvan in de sociale structuur en de kunst.
Onderzoek naar de maatschappelijke positie van de Marrons in Nederland
In hoeverre maakten contacten van Marrons met de buitenwereld deel uit van hun bestaan en in hoeverre was dat onderhevig aan verandering?
Artikel over het ontstaan van familienamen bij de groep Afro-Amerikanen, Marrons en Inheemsen in Suriname.
De auteur laat zien dat de koloniale samenleving niet zinvol beschreven kan worden zonder de factor erbij te betrekken, die de koloniale machthebbers het meest heeft beziggehouden: de binnenlandse vijand.
Over de zeden en gewoontes van de Marrons met een enkele autobiografische gegeven van de auteur betreffende zijn eigen naam.
Antropologische kanttekeningen bij de Surinaamse burgeroorlog. Onder andere André R.M. Pakosie wordt hierin op een onjuiste wijze neergezet.
De documenten die in dit deel van BSB worden weergegeven belichten de strijd van de Marrons in het Cottica-Commewijne gebied gedurende de periode 1765-1778. De kolonialen meenden na het tekenen van de vredersverdragen met de Ndyuka (1760) en Saamaka (1762) rust gecreëerd te hebben, maar dat was niet het geval. Een nieuwe golf van aanslagen op de plantages volgde en de marronage nam toe. Vooral in het Cottica-Commewijne gebied nam het aantal mensen toe, die vertrokken waren van de plantages. Door meer manschappen te halen uit Nederland en twee negerkorpsen op te richten, wisten zij een deel van de Marrons te dwingen om de Marowijne over te steken en zich aan de Franse kant te vestigen (Boni).
De documenten die in dit deel van BSB worden weergegeven belichten de strijd van de Marrons in het Cottica-Commewijne gebied gedurende de periode 1765-1778. De kolonialen meenden na het tekenen van de vredersverdragen met de Ndyuka (1760) en Saamaka (1762) rust gecreerd te hebben, maar dat was niet het geval. Een nieuwe golf van aanslagen op de plantages volgde en de marronage nam toe. Vooral in het Cottica-Commewijne gebied nam het aantal mensen toe, die vertrokken waren van de plantages. Door meer manschappen te halen uit Nederland en twee negerkorpsen op te richten, wisten zij een deel van de Marrons te dwingen om de Marowijne over te steken en zich aan de Franse kant te vestigen (Boni).
De geschiedenis van de Dag van de Marrons, geschreven door de grondlegger van deze Dag, André Pakosie. Deze dag is ingesteld op 16 september 1974.
Het boek gaat over de ontwikkeling van Suriname sinds de plantagekolonie, de existentie van de Marroncultuurgemeenschap, de gezagsorganisatie, het leefpatroon, de gezinsorganisatie en de pedagogische relaties binnen de verwantschapsideologie bij de Marrons, invloed van christendom, infrastructurele voorzieningen, knelpunten in het transformatieproces, Marrongemeenschappen in de 21e eeuw.
Over de familiestructuur, bestuurs- en gezagsstructuur en de hedendaagse talen van de Marrons.
Districtssecretaris van het district Brokopondo, Ifna Vrede, hield een lezing over de Marronvrouw ter gelegenheid van de viering van de Dag van de Marrons 2003, 11 oktober 2003 in Trefcentrum Oase te Utrecht.
Proefschrift van de auteur. Zijn studie richt zich op een leemte in de geschiedschrijving tot dan toe. Het onderwerp van dit boek is het ontstaan en de ontwikkeling van marronage in Suriname en het overheidsbeleid t.a.v. weggetrokken slaven vanaf het einde van het Brits bestuur in 1667 tot aan het vredesverdrag met de Matawai in 1768.
De Marrons worden zelfs al de nieuwe hoop van Suriname genoemd.
Over de (gronden)rechten van Inheemsen en Marrons in Suriname.
Handelt over de laatste oorlogsjaren en de totstandkoming van de vrede met de Saamaka in 1762 (aanvallen van Saamaka op de plantages, koloniale expedities tegen de Marrons, acties van spionneb en dubbelspionnen, ingewikkelde politieke onderhandelingen en overwinningsfeesten). Het artikel is bedoeld als een begeleidend deel van het boek First-Time: the historical vision of an Afro-American People van Richard Price.
Eind 1862 besluit het Gouvernement van Suriname nog eenmaal voordat de Emancipatie van de Surinaamse slavenbevolking zal plaatsvinden een strafexpeditie uit te voeren tegen de Weglopers. De gouverneur is bang voor de anarchie die kan ontstaan bij deze Emancipatie. De expeditie wordt een fiasco. De Marrons jagen de leden van de expeditie op de vlucht. Vijf leden sneuvelen.
Over de kleding van de verschillende gaanman van de Marrons in Suriname.
Over de moord op Ben Scholtens. Findlay van De West suggereerde dat een Marron de moordenaar is. In dit artikel wordt dit standpunt bekritiseerd.
Onderzoek naar en reflectie op de traditionele systemen van grondbezit en bestuur bij de Marrons in Suriname.
